Β. 74. 1955: Η Φρειδερίκη επιλέγει... πρωθυπουργό

4 Οκτωβρίου 1955. Έπειτα από πολύμηνη μάχη με μια μυστηριώδη αρρώστια που κατέτρωγε τα σωθικά του, ο πρωθυπουργός και αρχηγός της ελληνικής Δεξιάς, Στρατάρχης Αλεξ. Παπάγος αφήνει την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 72 ετών. Όλοι οι πολιτικοί παρατηρητές της εποχής, ντόπιοι και ξένοι, συνέκλιναν στην άποψη πως φαβορί για τη διαδοχή στο κόμμα ("Ελληνικός Συναγερμός") και την πρωθυπουργία ήταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Στέφανος Στεφανόπουλος. Ως αουτσάιντερ εμφανίζονταν ο έτερος των αντιπροέδρων, Παναγ. Κανελλόπουλος , ο πρόεδρος της Βουλής, Κ. Ροδόπουλος και ο άλλοτε πρωθυπουργός, Εμμ. Τσουδερός.

Το Παλάτι,όμως, και κατά πάσα πιθανότητα η ίδια η βασίλισσα Φρειδερίκη, επέλεξε ως νέο πρωθυπουργό τον μέχρι τούδε υπουργό Συγκοινωνιών, το 48χρονο βουλευτή Σερρών Κων/νο Καραμανλή. Ήταν έκπληξη πρώτου μεγέθους και με τεράστιες πολιτικές επιπτώσεις, που ούτε καν υποπτευόταν ο "πρωτάρης", πλην αρρενωπά γοητευτικός στους υψηλούς κύκλους πρωθυπουργός, που η κυβέρνησή του έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης στη βουλή στις 6/10/1955.

Η πρώτη υπό την προεδρία του Κων/νου Καραμανλή κυβέρνηση
συνοδεύει τον στρατάρχη Παπάγο στην τελευταία του κατοικία
(Οχτώβρης 1955)

Μετά ην αποχώρηση του Στεφανόπουλου, ο Καραμανλής ιδρύει δικό του κόμμα, την ΕΡΕ, επικεφαλής της οποίας νικά και στις 3 επερχόμενες βουλευτικές μονομαχίες του με την Κεντρώα παράταξη των Γ. Παπανδρέου- Σ. Βενιζέλου και την ΕΔΑ, χάρη στα "ιδιόμορφα" εκλογικά συστήματα που επιστρατεύει κάθε φορά (1956, 1958, 1961). Σ’ όσα χρόνια κυβερνά (1955-63) έχει την υποστήριξη των αναχτόρων και την "σιωπηρή συνδρομή" της Αστυνομίας, αλλά και πληθώρας παρακρατικών οργανώσεων. Τελικά, το καλοκαίρι του 1963 "τα σπάει" με τη Φρειδερίκη, αρνούμενος να εγκρίνει ένα βασιλικό ταξίδι στο Λονδίνο, και εγκαταλείπει το Νοέμβρη του 1963 την χαμένη των εκλογών ΕΡΕ, που ορφανή από Καραμανλή ηττάται στις εκλογές και του 1964, και φεύγει για Παρίσι, από όπου θα τον φέρουν ως "Εθνάρχη", μετά την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών τον Ιούλη του 1974.

Πηγές: Βουρνάς Τάσος "Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, 1953-1967", Σόλων Γρηγοριάδης, "Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, 1941-1974".