50. Παρά τα "κουσούρια" τους, ανέβηκαν "ψηλά"

Πολλοί αυτοκράτορες του Βυζαντίου, κατά την πολυκύμαντη και μακραίωνη ιστορική διαδρομή του, έμειναν στην Ιστορία όχι με το πραγματικό τους επώνυμο, αλλά με παρανόμια που τους είχε επισυνάψει η ιστοριογραφία ή ο λαός. Κάποια απ' τα παρανόμια, παρατσούκλια, σχετίζονταν με σωματικά τους "ελαττώματα", τα οποία, ας μην το παραβλέψουμε, δεν τους εμπόδισαν τελικά να φτάσουν στον αυτοκρατορικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης. 

 Ας ιδούμε, λοιπόν, κατά χρονολογική σειρά τους τέσσερις αυτοκράτορες που ανέβηκαν στην εξουσία παρά τα σωματικά τους "μειονεκτήματα", όπως αυτά διεσώθησαν έως τις ημέρες μας χάρη στα λαϊκά σκώμματα. Ο Αναστάσιος ο 1ος επονομάστηκε Δίκορος, γιατί η καθεμιά από τις δυο κόρες των ματιών του είχε άλλο χρώμα (γαλάζιο και μαύρο αντίστοιχα). Βασίλεψε δε από το 491 έως το 518 μ.Χ.. Ο Ιουστινιανός ο 2ος (στη φωτο, νομίσματα της εποχής του) έμεινε στην Ιστορία ως Ρινότμητος, γιατί, κατά την πρώτη του εκθρόνιση το 695 μ.Χ., ρινοκοπήθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους, αλλά μολαταύτα επανήλθε στο θρόνο για μιαν εξαετία λίγα χρόνια αργότερα, 705 - 711 μ.Χ.. Θυμίζουμε ότι η πρώτη του βασιλεία είχε διαρκέσει από το 685 έως το 695 μ.Χ.. 

Ο Μιχαήλ ο 2ος, ο αρχηγέτης της δυναστείας του Αμορίου, ανέβηκε το 820 μ.Χ. στο θρόνο της Κωνσταντινούπολης αν και ήταν τραυλός, "μειονέκτημα" που του "χάρισε" το αντίστοιχο παρανόμι κατά τη βασιλεία του έως το 829 μ.Χ.. Και τέλος, ο Αλέξιος ο 5ος ο Δούκας είχε επονομαστεί από το λαό της Κωνσταντινούπολης προ του 1204 που αναρριχήθηκε στο θρόνο "Μούρτζουφλος", γιατί είχε σμιχτά φρύδια που ίσως τον δυσκόλευαν να ιδεί. Ο "Μούρτζουφλος" παρέμεινε για λίγο αυτοκράτωρ και επακολούθησε λόγω των ενδοδυναστειακών "καβγάδων" η αδυναμία του Βυζαντίου να αποφύγει την άλωση από τους Δυτικοευρωπαίους σταυροφόρους της 4ης Σταυροφορίας (Άνοιξη 1204).

Πολύτιμες πληροφορίες για τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες, δες, μεταξύ άλλων, Vasiliev, Α.Α. Ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας 324-1453. Μτφρ. Δημοσθ. Σαβράμη. Αθήνα: Μπεργαδής, 1954 και Στήβεν Ράνσιμαν, Βυζαντινός Πολιτισμός, μτφρ. Δέσποινας Δετζώρτζη, (Αθήνα: Γαλαξίας-Ερμείας, 1969)