Β.10.  Νόμπελ ναι, αλλά Ειρήνη ακόμα...
Ήταν Οχτώβρης του 1994 και συμπληρωνόντουσαν τη μέρα εκείνη (14.10) 20 ακριβώς χρόνια αφότου, το 1974,  ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών ανεγνώρισε την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης ως μοναδικό εκπρόσωπο του παλαιστινιακού λαού, όταν απονέμεται από κοινού στον πρωθυπουργό του Ισραήλ Γιτζάκ Ράμπιν, στον Ισραηλινό υπουργό Εξωτερικών Σιμόν Πέρες και τον Πρόεδρο της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Γιάσερ Αραφάτ το Νόμπελ Ειρήνης για την ειρηνευτική για τη Μέση Ανατολή συμφωνία του Όσλο που συνυπέγραψαν ένα χρόνο νωρίτερα επί αμερικανικού εδάφους.  

Οχτώβρης 1994,  Βραβείο Νόμπελ σε Αραφάτ (Παλαιστίνη) και Πέρες - Ράμπιν (Ισραήλ)

Πρόκειται όμως για ένα διεθνές βραβείο, που έχει «αμφισβητηθεί» έντονα από την παγκόσμια κοινότητα λόγω, κυρίως,  του Γ. Αραφάτ,  και μιαν ειρήνη που ακόμα δεν έχει έρθει για τον παλαιστινιακό λαό, ενώ από τους πρωταγωνιστές της συμφωνίας του Όσλο ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γ. Ράμπιν δολοφονήθηκε το Νοέμβρη του 1995 (4.11) από ακροδεξιό συμπατριώτη του εκ μέρους όσων αντιτίθεντο στην πολιτική ειρήνευσης, αφού προηγουμένως (8.10.1995) ο Αραφάτ είχε πραγματοποιήσει την πρώτη δημόσια επίσκεψη στο Ισραήλ, με σκοπό να έρθει σε διαβουλεύσεις με τον Πρόεδρο της χώρας, Ετζέρ Βάισμαν και να εδραιωθεί η πολυπόθητη ειρήνη στην περιοχή. Πηγή για το σημερινό δημοσίευμά μας εστάθησαν ανταποκρίσεις των διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων και του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων.