100.  "Δημοκρατικό Μανιφέστο" στα 1922

 Για το 100ο λήμμα της ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ διαλέξαμε, με τη βοήθεια της "Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους"  της Εκδοτικής Αθηνών και της "Μεγάλης Ιστορίας της Ελλάδας" του Γ. Κορδάτου,  ένα πολιτικό γεγονός της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, από το οποίο συμπληρώνονται σήμερα (12 Φλεβάρη 2012) 90 ακριβώς χρόνια.

Ενώ τα νέα από το Μικρασιατικό μέτωπο, σ` ό,τι αφορά το ελληνικό στρατόπεδο, είναι όλο και πιο άσχημα και η κατάσταση έκρυθμη, στην Ελλάδα δημιουργούνται εστίες πολιτικού προβληματισμού. Βρίσκεται στην πρωθυπουργία από το Μάρτη του 1921 ο Δ. Γούναρης και η ομάδα των «Δημοκρατικών Φιλελευθέρων», που έχει επικεφαλής τον άλλοτε βενιζελικό υπουργό Αλέξανδρο Παπαναστασίου (φωτό), κυκλοφορεί, το Φλεβάρη του 1922 (12/2) , το «Δημοκρατικό Μανιφέστο», που στρέφεται  με καυστικά πυρά εναντίον των φιλοβασιλικών κυβερνήσεων από το Νοέμβρη του 1920  μέχρι τούδε και κατά του Θρόνου. 

Καθώς το «Δημοκρατικό Μανιφέστο» έκανε βαθύτατη αίσθηση στην ελληνική κοινή γνώμη, ο Παπαναστασίου και οι 6 ομοϊδεάτες συνεργάτες του, που δημοσίευσαν το κείμενο, παραπέμφθηκαν από την κυβέρνηση σε δίκη, δικάστηκαν στη Λαμία και φυλακίστηκαν ως την απομάκρυνση του Κων/νου από το θρόνο το Σεπτέμβρη του 1922. Ο δε Παπαναστασίου, ως πρωτεργάτης, είχε καταδικαστεί σε 3ετή φυλάκιση, αλλά οι διώξεις κατά των βενιζελικών δεν παύουν.

Και λίγες ημέρες αργότερα, δολοφονείται και ο Χρήστος Καβαφάκης, εκδότης της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος»,  που είχε δημοσιέψει το «Δημοκρατικό Μανιφέστο» .

Την ίδια ώρα, η ελληνική οικονομία, λόγω της παρατεταμένης συντήρησης του μικρασιατικού μετώπου, πάει από το κακό στο χειρότερο. Οι Αγγλογάλλοι, αφότου επανήλθε ο βασιλέας Κων/νος (Νοέμβρης 1920, με δημοψήφισμα μετά την εκλογική συντριβή του Ελ. Βενιζέλου και τη νίκη των συνασπισμένων  βασιλοφρόνων αντιβενιζελικών ), ακύρωσαν όλες τις πιστώσεις κι ο Γούναρης αναγκαστικά εφαρμόζει αντιλαϊκή δημοσιονομική πολιτική. Ο υπουργός Οικονομικών, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (διατηρεί το χαρτοφυλάκιο από 24 Γενάρη 1921 έως 3 Μάη 1922), προχωρεί με νόμο στη σύναψη εσωτερικού αναγκαστικού δανείου  ύψους 1.500.000.000 δρχ, το Μάρτη του 1922. 

Ο τρόπος που εφαρμόστηκε το αναγκαστικό δάνειο ήτανε πρωτότυπος: Το χαρτονόμισμα που κυκλοφορούσε χάνει αιφνιδιαστικά τη μισή του αξία και ο πολίτης τα μισά του χρήματα. Οι 25 δηλαδή δραχμές αποτελούν πλέον την ονομαστική αξία ενός πενηντάδραχμου που είχε στην κατοχή του ο πολίτης  κι οι υπόλοιπες 25 κατατίθενται στο δημόσιο ταμείο.