101. Μια νέα, μεγάλη Ελλάδα!


Δύο συνθήκες που υπεγράφησαν μετά το τέλος του 1ου παγκοσμίου πολέμου ολοκληρώνουν, την περίοδο 1919 - '20,  σε διπλωματικό επίπεδο τις προηγηθείσες ελληνικές θριαμβευτικές επιτυχίες στο πεδίο των μαχών και των «παρασκηνιακών» αντιπαραθέσεων. 

Στο Νεϊγύ (14/27 Νοέμβρη 1919) - βάσει της φερώνυμης συνθήκης- η Βουλγαρία παραιτείται από τα κυριαρχικά της δικαιώματα στη δυτική Θράκη, που θα παραχωρηθεί, λίγο μετά, στην Ελλάδα.

Πραγματικά, με τη συνθήκη των Σεβρών (28/7 ή 10/8/1920) την οποία συνυπογράφει κι ο Έλληνας πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, η Ελλάδα εκτός από τη δυτική Θράκη, αποκτά και την ανατολική, μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας  και της ανατίθεται κι η προσωρινή διοίκηση της περιοχής της Σμύρνης, μ`  έναν όρο: Ο Μικρασιατικός πληθυσμός, μετά από 5 χρόνια και με δημοψήφισμα, θ` αποφάσιζε εάν επιθυμούσε την οριστική προσάρτηση της περιοχής στην Ελλάδα. 

Η Τουρκία, τέλος, αναγνωρίζει οριστικά την Ελληνική κυριαρχία σ` όλα τα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά, εκτός των Δωδ/σων, που ήταν υπό Ιταλική κυριαρχία και παραχωρούνται -πλην της Ρόδου- με ειδική συνθήκη συνοδευτική αυτής των Σεβρών στους Έλληνες. Η «Ελλάδα των 2 ηπείρων και των 5 θαλασσών» είχε πια γίνει σχεδόν πραγματικότητα, αν και η «ζωή» της έμελλε νάναι... εφήμερη.  Οι εν Ελλάδι οπαδοί, πάντως, της «Μεγάλης Ιδέας» έτριβαν από χαρά τα χέρια τους το θέρος του 1920, πού να ήξεραν τι θα συμβεί δύο χρόνια αργότερα!