B. 28. Χορεύοντας με μανία...

Πριν από αρκετούς αιώνες, από τη Γερμανία άρχισε μία παράξενη επιδημία που σιγά- σιγά μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο μέχρι τη Μαδαγασκάρη. Δεν ξέρουμε πολλά για το πρωτοξεκίνημά της. Σύμφωνα, όμως, με τις ελάχιστες γραπτές μαρτυρίες , γνωρίζουμε ότι η επιδημία αυτή είχε ως κύριο σύμπτωμα τον ξέφρενο χορό μέχρι τελικής πτώσης. 

Μανία για χορό κατέλαβε την Ευρώπη τα τέλη του 14ου αι.

Στις 24 Ιουνίου 1374, λοιπόν, ξεκίνησε από το Άαχεν της Γερμανίας και γρήγορα εξαπλώθηκε στη Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία μια πρωτοφανής επιδημία!  Ολόκληρες ομάδες χωρικών, που συχνά αριθμούσαν πολλές χιλιάδες άτομα, άρχιζαν να... χορεύουν χωρίς έλεγχο και χωρίς τελειωμό, ουρλιάζοντας από τρομερές παραισθήσεις και εκλιπαρώντας τους θρησκευτικούς ποιμένες να σώσουν την ψυχή τους.

Σήμερα πλέον θεωρείται βέβαιο ότι οι άνθρωποι αυτοί επλήγησαν από το μικρόβιο της ερισύβης που υπάρχει στα σιτηρά και υπέστησαν τοξικολογικό σοκ . Ο τρελός τους χορός διαρκούσε πολλές ημέρες και σε κάποιες περιπτώσεις εβδομάδες ή μήνες. 

Κάποιοι από τους παραδομένους στη μανία χορευτές χόρευαν μέχρι να καταρρεύσουν από εξάντληση ή ακόμα να πεθάνουν, ενώ άλλοι λιποθυμούσαν, πάθαιναν καρδιακή προσβολή ή εγκατέλειπαν με τα κόκαλά τους κομματιασμένα.

Πηγή για το παρόν σημείωμα το άρθρο της αθηναϊκής εφημερίδας "Καθημερινή" με τίτλο "Επιδημία χορού του Αγίου Βίτου του Μεσαίωνα" και ημερομηνία δημοσίευσης την 1η Ιουλίου 2011.