156. Ιησούς, γυναίκες και θαύματα

Πολλά έχουν γραφεί και ειπωθεί για τη στάση του Ιησού Χριστού απέναντι στις γυναίκες. Στο παρόν σημείωμα, θα προβάλλουμε τις περιπτώσεις που ο Ιησούς θαυματούργησε, άμεσα ή έμμεσα, σε μεμονωμένες γυναίκες. Πηγή μας θα είναι η Καινή Διαθήκη, και ειδικότερα, τα τέσσερα Ευαγγέλιά της.

Ο Ματθαίος (κεφάλαιο 8, § 14 – 16), ο Λουκάς (κεφ.  4, § 38 – 39) και ο Μάρκος (κεφ. 1, § 30 – 31) αναφέρουν το θαύμα της εμπύρετης πεθεράς του αποστόλου Πέτρου.

Στο 9^ο κεφάλαιο του Ευαγγελιστή Ματθαίου (§ 20 – 22), η πίστη μιας γυναίκας με δωδεκαετή αιμορραγία τη σώζει, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ιησού, από την «αρρώστια» της. Το περιστατικό αναφέρουν και ο Λουκάς στις παραγράφους 43 – 48 του 8^ου κεφαλαίου και ο Μάρκος στο κεφάλαιο 5, § 24 – 34.

Ο Ματθαίος, επίσης, αναφέρει (κεφ. 9, § 18 – 19 και 23 – 25) την ανάσταση της κόρης ενός άρχοντα. Υποθέτουμε ότι πρόκειται για το θαύμα της θυγατέρας του Ιαείρου, το οποίο κατέγραψε ο Λουκάς στο 8^ο κεφάλαιο (§ 41 – 42 και 49 – 56) και παραθέτει και ο Μάρκος στο Ευαγγέλιό του (§ 22 – 24 και 35 – 43 του 5^ου κεφαλαίου).

Στο 15^ο κεφάλαιο (§ 21 – 28) του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου γίνεται αναφορά για τη θεραπεία της κόρης μιας Χαναναίας γυναίκας που βασανιζόταν από δαιμόνιο. Το περιστατικό με το δαιμονισμένο κορίτσι, που γιατρεύτηκε χάρη στις παρακλήσεις της μάνας της, η οποία, όμως, είναι από τη Φοινίκη της Συρίας, το διαβάζουμε και στο Μάρκο (κεφ. 7, § 25 – 30).

Ο Λουκάς, όμως, στο Ευαγγέλιό του, μονάχα αυτός από τους ευαγγελιστές, αναφέρει και το θαύμα της ανάστασης του μοναχογιού της χήρας από τη Ναϊν (κεφάλαιο 7, § 11 – 15). Τέλος, ο ίδιος ευαγγελιστής και πάλι μόνον αυτός καταγράφει (κεφάλαιο 13, § 10 – 13) ότι ο Ιησούς προξένησε την οργή του αρχισυνάγωγου ένα Σάββατο, όταν θεράπεψε μέσα σε μια συναγωγή κάποια επί δεκαοχτώ χρόνια καμπουριασμένη και κυριευμένη από δαιμόνιο γυναίκα.

Συνοψίζοντας, ας θυμίσουμε πως στόχος μας δεν ήταν να προβάλλουμε εάν ο Ιησούς αγάπησε τις γυναίκες ή πόσες φορές έκανε θαύματα σε μεγάλες ομάδες πιστών σε αυτόν στις οποίες σίγουρα θα συναριθμούνταν και γυναίκες. Προσπαθήσαμε να προβάλλουμε τις φορές που έκανε ατομικά θαύματα σε γυναίκες, πόσες φορές δηλαδή, σύμφωνα με τα Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης, ανάστησε ή γιάτρεψε από νόσο ή δαιμόνια κάποια μεμονωμένη γυναίκα…

Έτσι, βλέπουμε (α) δύο περιστατικά θεραπείας από σωματική νόσο, αρχικά για την εμπύρετη πεθερά του αποστόλου Πέτρου και αργότερα για μια γυναίκα με παρατεταμένη αιμορραγία, (β) δύο θαύματα εκδίωξης δαιμονίων, την πρώτη φορά για την κόρη μιας γυναίκας και την άλλη για μια γυναίκα,  και (γ) δύο περιπτώσεις αναστάσεως, μια για ένα κορίτσι και μια για το γιο μιας χήρας.  

Τρία από τα θαύματα του Ιησού προς γυναίκες απαντώνται και στους τρεις Ευαγγελιστές, Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά. Από τα υπόλοιπα, ένα καταγράφουν μόνον ο Μάρκος και ο Ματθαίος και δύο έχει μονάχα ο Λουκάς.

Με εξαίρεση την ανάσταση της κόρης του Ιαείρου ή άρχοντα, όλα τα υπόλοιπα θαύματα γίνονται από τον Ιησού σε απλούς ανθρώπους του λαού, συνήθως χαροκαμένους, όπως π.χ. η χήρα στη Ναϊν. Να σημειωθεί επιπλέον και ότι δυο από τις γυναίκες, που γιατρεύονται από τον Ιησού, ταλαιπωρούνται επί χρόνια, η μια αιμορραγεί για δωδεκαετία και η άλλη ζει κυρτωμένη επί δεκαοχτώ έτη.

Στην περίπτωση της πεθεράς του Πέτρου και του κοριτσιού του άρχοντα, για να πραγματωθεί το θαύμα, ο Ιησούς, χρήζει και τούτο αναφοράς, απλώς έπιασε τη γυναίκα και την κοπέλα αντίστοιχα από το χέρι.

Κοινός τόπος, καταλήγοντας, όλων των περιστατικών, όπως αφήνουν οι ευαγγελιστές τον αναγνώστη να καταλάβει, είναι η ισχυρή πίστη των γυναικών στο θεό και στη θαυματουργική δύναμη του Ιησού. Η πίστη αυτή και τις λυτρώνει, μετά από θαύμα του Θεανθρώπου, απ’ ό,τι πάσχουν και πραγματώνει ό,τι γύρεψαν από τον Ιησού.