126.  Απαγωγή  πρεσβευτών

Μετά την κατάληψη της εξουσίας με πραξικόπημα την άνοιξη του 411 π.Χ., οι 400 ολιγαρχικοί που κυβερνούσαν την Αθήνα σκέφτηκαν να τερματίσουν τον πελοποννησιακό πόλεμο. Έτσι, ο Αριστοφών, ο Λαισποδίας και ο Μελησίας, τρεις από τους 400,  ανέλαβαν τη διπλωματική αποστολή να μεταβούν, στο ξεκίνημα του καλοκαιριού του ίδιου χρόνου, στη Σπάρτη, προκειμένου να ξεκινήσουν συζητήσεις για ειρήνη, που εάν καρποφορούσαν, θα χάριζαν στην ολιγαρχική παράταξη την εμπιστοσύνη του αθηναϊκού λαού που είχε κουραστεί και τσακιστεί από τις πολύχρονες (από το 431 π.Χ.) πολεμικές, χερσαίες και θαλάσσιες, επιχειρήσεις και γύρευε κατάπαυση των πυρών.

Οι Αθηναιοι ολιγαρχικοί ήθελαν το 411 π.Χ. τερματισμό του πελοποννησιακού πολέμου

Η αποστολή των τριών αντρών, παρά ταύτα, δεν πέτυχε, όχι επειδή οι ομοϊδεάτες τους Σπαρτιάτες ήσαν αρνητικοί στο να συνάψουν με ευνοϊκούς για αυτούς όρους ειρήνη, διευκολύνοντας τους ολιγαρχικούς της Αθήνας να εδραιωθούν στην εξουσία, αλλά γιατί έφτασαν ποτέ στον προορισμό του, καθώς το πλήρωμα του πλοίου, που τους μετέφερε, τούς «απήγαγε»!  Μ’ άλλα λόγια, τούς αιχμαλώτισε και, αντί για τη Σπάρτη, τους πήγε στους συμμάχους των Αθηναίων, Αργείους. Έτσι, οι 400 αναγκάστηκαν να στείλουν νέα πολυμελή πρεσβεία στη Σπάρτη, υπό το Φρύνιχο, η οποία, όμως, κι αυτή απέτυχε.

Για την αποτυχημένη απόπειρα του Αριστοφώντος, του Λαισποδίου και του Μελησία χρήσιμη πηγή ήταν το 8^ο βιβλίο των «Ιστοριών» του Θουκυδίδη. Να τονιστεί, τέλος, πως ο Μελησίας αυτός ίσως να έχει συγγενική σχέση με τον Μελησία, τον πατέρα του πολιτικού αντιπάλου του Περικλή, Θουκυδίδη.