137. Μωαβίας και Άραβες
 |
| Το "υγρό πυρ" δεν άφησε το Μωαβία να κυριέψει την Πόλη (7ος αι. μ.Χ.) |
Στα 661 μ.Χ. ένα αιματηρό πραξικόπημα σημάδεψε την κατοπινή ιστορία των Αράβων. Ο Μωαβίας ανέτρεψε και σκότωσε τον Αμπού Ταλίμπ Αλί και έγινε στη θέση του χαλίφης των Αράβων. Ήταν ο πέμπτος στη σειρά χαλίφης τους.
Ο Μωαβίας είχε γεννηθεί στη Μέκκα το 602 μ.Χ., τη χρονιά που ο εκατόνταρχος Φωκάς ανέτρεψε τον αυτοκράτορα Μαυρίκιο και ανέβηκε στο θρόνο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η πολιτική του καριέρα είχε ξεκινήσει τη δεκαετία του 640 μ.Χ., ίσως το 644 ή νωρίτερα, όταν διορίστηκε από τον χαλίφη Οθμάν εμίρης. Ως εμίρης συνέδεσε το όνομά του με δυο ελληνικά νησιά, τη Ρόδο και την Κύπρο. Συγκεκριμένα, σχετίζεται με δυο επιθέσεις κατά της Κύπρου, το 649 και το 653-4 μ.Χ., και το 653 μ.Χ. τον βρίσκουμε στη Ρόδο να διαρπάζει τα κομμάτια τού από το 227 π.Χ. καταρρεύσαντος θρυλικού αγάλματος του Κολοσσού και να τα πουλά για χαλκό και ορείχαλκο σε Εβραίους εμπόρους.
Δυο χρόνια, όμως, αργότερα (656 μ.Χ.), όταν έγινε χαλίφης ο Αλί, ο Μωαβίας άρχισε να εποφθαλμιά τη θέση του μέχρι το 661 που τον ανατρέπει ως ειπώθηκε. Εφεξής, μολονότι το κράτος του εξαπλώθηκε από την Ανατολή (Ινδία) έως τη Δύση (Τύνιδα), είχε ν' αντιπαλέψει και εμφύλιες "διαμάχες", καθώς τότε το Ισλάμ διχάστηκε με τη δολοφονία του Αλί και την εγκαθίδρυση από το Μωαβία της δυναστείας των Ομμεϋαδών. Από τη μια, λοιπόν, ήσαν όσοι ακολουθούσαν το Μωαβία ως διάδοχο του Μωάμεθ, οι Σουνίτες και από την άλλη, οι Σιίτες, οι πιστοί στον Αλί.
Μολαταύτα, ο Μωαβίας "έβαλε στο μάτι" την Κωνσταντινούπολη και θέλησε να συνδέσει την πολιτική του δράση με το κούρσεμα της κοιτίδας της χριστιανοσύνης. Απέτυχε, όμως, τόσο το 668 μ.Χ. όταν έφτασε για πρώτη φορά στα τείχη της Βασιλεύουσας, όσο και στην πεντάχρονη πολιορκία της λίγα χρόνια μετά (673 - 678 μ.Χ.). Το τέλος των επιχειρήσεων τον βρίσκει να αποχωρεί ηττημένος με σημαντικές απώλειες σε στόλο και έμψυχο δυναμικό εφόσον οι Βυζαντινοί για πρώτη φορά στην Ιστορία χρησιμοποίησαν εναντίον των πλοίων των πολιορκητών την εκτόξευση φλεγόμενων αντικειμένων που έκτοτε θα είναι γνωστά ως "υγρόν (ή ελληνικόν) πυρ" , εφεύρεση του Καλλίνικου του Σύρου. Και όχι μόνο ηττήθηκε από το Βυζάντιο ο Μωαβίας, αλλά υποχρεώθηκε να συνυπογράψει τριακονταετή ειρήνη με τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον 4ο τον Πωγωνάτο, κάτι που απομάκρυνε προσωρινά, ως απεδείχθη, τον αραβικό κίνδυνο από την Πόλη. Σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης, οι Άραβες ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλλουν ετησίως στους Βυζαντινούς τρεις χιλιάδες λίτρες χρυσού (216.000 χρυσά νομίσματα), πενήντα δούλους και πενήντα καθαρόαιμους ίππους. Σε αντάλλαγμα, οι Βυζαντινοί αναλάμβαναν την υποχρέωση να αναστείλουν τις επιθέσεις των Μαρδαϊτών στη Συρία και τον Λίβανο. Αμφότερα τα μέρη δεσμεύονταν να μην προβούν σε ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ τους. Η συνθήκη συντάχθηκε σε δύο αντίγραφα, τα οποία, αφού επιβεβαιώθηκαν ενόρκως, ανταλλάχθηκαν ανάμεσα τα δύο μέρη
Για τη ζωή και τη δράση του Μωαβία, που θα πεθάνει το 680 μ.Χ. (μάλλον Απρίλη) στη Δαμασκό και η δυναστεία του θα μείνει στην εξουσία των Αράβων έως το 750 μ.Χ. μα δεν θα καταφέρει ποτέ να κυριέψει την Κωνσταντινούπολη, χρήσιμες πληροφορίες μπορεί κάθε φιλίστωρ να βρει στην ιστοσελίδα, http://www.britannica.com/EBchecked/topic/395758/Muawiyah-I
Ο Μωαβίας είχε γεννηθεί στη Μέκκα το 602 μ.Χ., τη χρονιά που ο εκατόνταρχος Φωκάς ανέτρεψε τον αυτοκράτορα Μαυρίκιο και ανέβηκε στο θρόνο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η πολιτική του καριέρα είχε ξεκινήσει τη δεκαετία του 640 μ.Χ., ίσως το 644 ή νωρίτερα, όταν διορίστηκε από τον χαλίφη Οθμάν εμίρης. Ως εμίρης συνέδεσε το όνομά του με δυο ελληνικά νησιά, τη Ρόδο και την Κύπρο. Συγκεκριμένα, σχετίζεται με δυο επιθέσεις κατά της Κύπρου, το 649 και το 653-4 μ.Χ., και το 653 μ.Χ. τον βρίσκουμε στη Ρόδο να διαρπάζει τα κομμάτια τού από το 227 π.Χ. καταρρεύσαντος θρυλικού αγάλματος του Κολοσσού και να τα πουλά για χαλκό και ορείχαλκο σε Εβραίους εμπόρους.
Δυο χρόνια, όμως, αργότερα (656 μ.Χ.), όταν έγινε χαλίφης ο Αλί, ο Μωαβίας άρχισε να εποφθαλμιά τη θέση του μέχρι το 661 που τον ανατρέπει ως ειπώθηκε. Εφεξής, μολονότι το κράτος του εξαπλώθηκε από την Ανατολή (Ινδία) έως τη Δύση (Τύνιδα), είχε ν' αντιπαλέψει και εμφύλιες "διαμάχες", καθώς τότε το Ισλάμ διχάστηκε με τη δολοφονία του Αλί και την εγκαθίδρυση από το Μωαβία της δυναστείας των Ομμεϋαδών. Από τη μια, λοιπόν, ήσαν όσοι ακολουθούσαν το Μωαβία ως διάδοχο του Μωάμεθ, οι Σουνίτες και από την άλλη, οι Σιίτες, οι πιστοί στον Αλί.
Μολαταύτα, ο Μωαβίας "έβαλε στο μάτι" την Κωνσταντινούπολη και θέλησε να συνδέσει την πολιτική του δράση με το κούρσεμα της κοιτίδας της χριστιανοσύνης. Απέτυχε, όμως, τόσο το 668 μ.Χ. όταν έφτασε για πρώτη φορά στα τείχη της Βασιλεύουσας, όσο και στην πεντάχρονη πολιορκία της λίγα χρόνια μετά (673 - 678 μ.Χ.). Το τέλος των επιχειρήσεων τον βρίσκει να αποχωρεί ηττημένος με σημαντικές απώλειες σε στόλο και έμψυχο δυναμικό εφόσον οι Βυζαντινοί για πρώτη φορά στην Ιστορία χρησιμοποίησαν εναντίον των πλοίων των πολιορκητών την εκτόξευση φλεγόμενων αντικειμένων που έκτοτε θα είναι γνωστά ως "υγρόν (ή ελληνικόν) πυρ" , εφεύρεση του Καλλίνικου του Σύρου. Και όχι μόνο ηττήθηκε από το Βυζάντιο ο Μωαβίας, αλλά υποχρεώθηκε να συνυπογράψει τριακονταετή ειρήνη με τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον 4ο τον Πωγωνάτο, κάτι που απομάκρυνε προσωρινά, ως απεδείχθη, τον αραβικό κίνδυνο από την Πόλη. Σύμφωνα με τους όρους της συνθήκης, οι Άραβες ήταν υποχρεωμένοι να καταβάλλουν ετησίως στους Βυζαντινούς τρεις χιλιάδες λίτρες χρυσού (216.000 χρυσά νομίσματα), πενήντα δούλους και πενήντα καθαρόαιμους ίππους. Σε αντάλλαγμα, οι Βυζαντινοί αναλάμβαναν την υποχρέωση να αναστείλουν τις επιθέσεις των Μαρδαϊτών στη Συρία και τον Λίβανο. Αμφότερα τα μέρη δεσμεύονταν να μην προβούν σε ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ τους. Η συνθήκη συντάχθηκε σε δύο αντίγραφα, τα οποία, αφού επιβεβαιώθηκαν ενόρκως, ανταλλάχθηκαν ανάμεσα τα δύο μέρη
Για τη ζωή και τη δράση του Μωαβία, που θα πεθάνει το 680 μ.Χ. (μάλλον Απρίλη) στη Δαμασκό και η δυναστεία του θα μείνει στην εξουσία των Αράβων έως το 750 μ.Χ. μα δεν θα καταφέρει ποτέ να κυριέψει την Κωνσταντινούπολη, χρήσιμες πληροφορίες μπορεί κάθε φιλίστωρ να βρει στην ιστοσελίδα, http://www.britannica.com/EBchecked/topic/395758/Muawiyah-I
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου