141. Η μοίρα τού να έρχεσαι 2ος

17 Γενάρη στα 1912, πριν 100 χρόνια,  ο πολυταξιδεμένος γεννημένος το 1868 στο Ντάβενπορτ της Αγγλίας εξερευνητής Ρόμπερτ Φάλκον Σκοτ φεύγοντας από τη Μεγάλη Βρετανία έφθασε στον Νότιο Πόλο με την εξερευνητική του ομάδα. Μαζύ με τον Ρ. Φ. Σκοτ ήταν οι Χ. Μπόουερς, Ε. Έβανς, Λ. Όουτς και Ε. Γουίλσον.  Ο Γουίλσον ήταν ο πιο έμπιστος του Σκοτ, ένας διακεκριμένος ερευνητής ζωολόγος και ταλαντούχος εικονογράφος. 

Το πλοίο του Σκοτ, το Terra Nova, είχε αποπλεύσει από το Κάρντιφ στις 15 Ιουνίου 1910. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς, ο Βρετανός εξερευνητής πληροφορήθηκε τις κινήσεις των Νορβηγών. Η κατάκτηση του Νότιου Πόλου, όμως, ήταν για τον Σκοτ ζήτημα εθνικής υπερηφάνειας. Ο αγώνας μεταξύ των δύο ομάδων άναψε για τα καλά. Η διαδρομή του ήταν μέσω της Νότιας Αφρικής, Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας στην άκρη της Ανταρκτικής, φτάνοντας στο νησί Ρος στις 4 Ιανουαρίου 1911. Η πρώτη φωτογραφία που αναδημοσιεύουμε εδώ είναι από το site http://news.gr.msn.com/world/images.aspx?cp-documentid=160585806&page=2 και δείχνει το καράβι του Σκοτ κοντά στο νησί Ρος, στις 7 Γενάρη του 1911. 

Πατώντας το πόδι του στην Ανταρκτική, ο Σκοτ αντικρίζει άγονη γη και πέραν τούτου αυτός και οι συνταξιδιώτες του,  όταν πλησίασαν στο στόχο τους μέσα Γενάρη του 1912, διαπίστωσαν, βλέποντας μια σκηνή με τη νορβηγική σημαία, ότι οι Νορβηγοί τούς είχαν νικήσει. Ο Νορβηγός Ρόαλντ Αµούνδσεν και οι συν αυτώ ήσαν νικητές σε αυτόν τον «ανταγωνισμό», καθώς είχαν φτάσει πρώτοι στο Νότιο Πόλο στα τέλη της περασμένης χρονιάς, στις 4 ∆εκέμβρη του 1911. Μέσα στη σκηνή ο Αμούνδσεν είχε αφήσει ένα σημείωμα προς τον Σκοτ: «Με ευγενείς χαιρετισμούς, σας εύχομαι ασφαλή επιστροφή». Η βάση του Σκοτ ονομαζόταν κατασκήνωση Έβανς. Διάφορες προκατασκευασμένες καλύβες και τέντες στήθηκαν κατά τον Ιανουάριο του 1911, μέσα στις οποίες το πλήρωμα της αποστολής – συνολικά 65 άτομα – έζησε  και δούλεψε. 

Η ευχή του Αμούνδσεν, όμως, δεν έπιασε. Η ομάδα του Σκοτ κατά το γυρισμό αντιμετώπισε θύελλες και θερμοκρασίες μείον 42 βαθμών Κελσίου. Δύο πέθαναν και οι τρεις επιζώντες παρέμειναν χωρίς εφόδια στη σκηνή τους παγωμένοι, περιμένοντας τον θάνατο, μόλις 18 χλμ. από τη βάση. Στην τελευταία του καταγραφή στο ημερολόγιό του, ο Σκοτ αναφέρει: «Είναι κρίμα, αλλά δεν νομίζω ότι μπορώ να γράψω άλλο. Ρ. Σκοτ. Προς Θεού, φροντίστε τους ανθρώπους μας». Το ημερολόγιο του Σκοτ βρέθηκε, όμως,  ανάμεσα στα πράγματά του και έκτοτε αποτελεί σημείο αναφοράς για τους ριψοκίνδυνους εξερευνητές.

Πηγή για το παρόν δημοσίευμα εστάθη τηλεγράφημα του ειδησεογραφικού πρακτορείου «Ρώυτερ» που βρήκαμε μεταφρασμένο στα ελληνικά στην αθηναϊκή εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_13/12/2011_465926.