68.  Η Κένυα και οι αποικιοκράτες

Η ιστορία της «χάνεται» πίσω στους αιώνες. Εντοπίζεται στα χρόνια του βυζαντινού αυτοκράτορα Ηρακλείου (α’ ήμισυ 7^ου αιώνα μ.Χ.). Τα παράλια της Κένυα συνδέονται ιστορικά συνδεδεμένη με τους Αραβες και τους Πέρσες από τα χρόνια εκείνα. Αργότερα, κατά το 16ο αι. κατακτήθηκε από τους Πορτογάλους. Οι Μουσουλμάνοι Άραβες της Αφρικής, των οποίων το κράτος δημιουργήθηκε τον 17ο αι. με κέντρο την Ζανζιβάρη, κατέλαβαν το Μπεναντίρ, την Κένυα και την Ταγκανίκα.

Στα χρόνια της αποικιοκρατίας, βρέθηκαν Άγγλοι, Ιταλοί και Γερμανοί εξερευνητές αρχικά στην περιοχή της Κένυας από τον 19ο αι., ενώ κατόπιν είχαμε οργανωμένες αποικίες και ιεραποστολές έως το 1895, χρονιά που η Κένυα αναγνωρίστηκε σαν Βρετανικό Προτεκτοράτο. Άρχισε έτσι ο αποικισμός των λευκών, στον οποίο αντιτάχθηκαν έντονα οι Μασάι και στην συνέχεια οι Κικούγιου.

Ο Γ. Κενυάτα,
πρόεδρος της ελεύθερης Κένυας
1964- '78

Μετά τον πόλεμο όταν ξεκίνησε η εξέγερση, με την υποκίνηση της θρησκευτικής φατρίας των Μάου-Μάου, οι Άγγλοι ανακήρυξαν το κράτος σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και ακολούθησαν μια πολιτική σκληρής καταστολής της εξέγερσης. Στην συνέχεια, το 1962, κατά την συνταγματική συνδιάσκεψη, στην οποία πήραν μέρος το “Αποικιοκρατικό Γραφείο” και οι εκπρόσωποι της Συνέλευσης του Ναϊρόμπι, η Κένυα έγινε ανεξάρτητο κράτος μέσα στα πλαίσια της Κοινοπολιτείας το 1963. Ανακηρύχτηκε Δημοκρατία τον Δεκέμβριο του 1964 με Πρόεδρο τον Γιόμο Κενυάτα.

Μετά τον θάνατο του Κενυάτα, το 1978, η προεδρία παραχωρήθηκε στον Ντάνιελ Αράπ Μόι, ο οποίος άρχισε τον πόλεμο κατά της Αριστεράς, οδηγώντας τη χώρα σε μονοκομματικό καθεστώτος. Αφού επανεξελέγη στις εκλογές του 1983 και του 1988, ο Μόι δε θέλησε να προβεί σε φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις όπως ζητούσαν ο Αγγλικανικός κλήρος και η κίνηση για τα δικαιώματα των πολιτών. Τελικά, μετά την αποδοχή του πολυκομματισμού το 1992, έγιναν οι πρώτες ελεύθερες εκλογές, με την επανεκλογή, όμως, του Αράπ Μόι.