85. Αργινούσες, νικητές & χαμένοι!

Το 406 π.Χ., ενώ συνεχιζόταν σε στεριά και θάλασσα ο πελοποννησιακός πόλεμος, στις Αργινούσες (μικρά νησιά στα μικρασιατικά παράλια ανατολικά της Μυτιλήνης) συγκρούστηκε ο Αθηναϊκός στόλος (επικεφαλής οι ναύαρχοι Αριστοκράτης, Διομέδων, Περικλής, Ερασινίδης, Πρωτόμαχος, Θράσυλλος, Λυσίας, Αριστογένης) με το Σπαρτιατικό του Καλλικρατίδα και του Θρασώνδα και τον νίκησε. 
Ο Θηραμένης, πρωταγωνιστής των μετά το 411 π.Χ. ετών στην Αθηναϊκή πολιτική,  συμμετείχε κι αυτός στη ναυμαχία ως τριηράρχης και διορίστηκε από τους επικεφαλής της επιχείρησης ως υπεύθυνος για τη διάσωση των αθηναϊκών πληρωμάτων από τη βύθιση των πλοίων.  Η τρικυμία, όμως, δεν τον άφησε να πετύχει στην αποστολή του, αλλά ούτε και στους Αθηναίους δημοκρατικών φρονημάτων ναυάρχους επέτρεψε να περισυλλέξουν τους ναυαγούς και τα πτώματα των νεκρών της ναυμαχίας. 

Όταν, λοιπόν, γύρισαν στην Αθήνα αντί να δεχτούν για τη νίκη συχαρίκια, εκλήθησαν να λογοδοτήσουν ( όλοι πλην του Πρωτομάχου και του Αριστογένη), οι πολιτικοί τους αντίπαλοι, κυρίως οι ολιγαρχικοί με το Θηραμένη, που φρόντισε να απαλείψει όσες ευθύνες του αναλογούσαν, πλάνεψαν το λαό, τους καταδίκασαν σε θάνατο και τους εκτέλεσαν με την κατηγορία της παράλειψης καθήκοντος! Να σημειωθεί, όμως, πως ο εκ των ναυάρχων Περικλής ήταν γιος του διάσημου συνονόματου πολιτικού ηγέτη της κλασικής Αθήνας και της πασίγνωστης εταίρας Ασπασίας. Ίσως στο πρόσωπό του τιμωρούσαν οι ολιγαρχικοί τον αλλοτινό Περικλή. 

Η ιστορία με τις Αργινούσες, που έχει φτάσει στις μέρες μας μέσα από το έργο του Ξενοφώντος, «Ελληνικά», δείχνει πώς, σε εμπόλεμη περίοδο, παραπλανηθείς ο λαός από τους δημαγωγούς είναι ικανός να μετατρέψει μια σημαντική νίκη στα πεδία των μαχών σε οδυνηρή ήττα στην πολιτική, εφόσον η ναυμαχία στις Αργινούσες, αν και μπορούσε να κλίνει τον πόλεμο υπέρ της Αθήνας, τελικά, ο απορφανισμός του στρατού από ικανούς στρατηγούς έφερε την πολιτικοστρατιωτική ήττα για τους Αθηναίους στις επιχειρήσεις του πολέμου έως το τέλος του (404 π.Χ.) .