20. Άνθρωποι και σιδηρόδρομοι

  

 

Από το 1814 που ο  Άγγλος Τζωρτζ Στέφενσον (1784 – 1848) θέτει σε κίνηση τον πρώτο σιδηρόδρομο έως τις αρχές του 20^ου αι., η ζωή των ανθρώπων σε όλο σχεδόν τον πλανήτη αλλάζει σταδιακά προς το καλύτερο στον τομέα των μεταφορών αγαθών, προσώπων και ιδεών. Αφού επενδύονται σημαντικά κεφάλαια στη βιομηχανία κατασκευής σιδηροτροχιών, με την κατασκευή τούνελ στις Άλπεις η βόρεια Ευρώπη ενώνεται σιδηροδρομικά, από το 1871 και μετά, με τη νότια και τη Μεσόγειο.

Το 1869, άρχισε να κατασκευάζεται η διηπειρωτική γραμμή στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και το 1904 έχουμε τον υπερσιβηρικό στη Ρωσία.

Ταυτόχρονα, η ταχύτητα του σιδηροδρόμου ολοένα και αυξάνεται, το 1890 θα φτάσει τα 100 χιλιόμετρα την ώρα, ενώ το 1850 ήταν μόλις 55!

Αξίζει, λοιπόν,  να ιδούμε, καταλήγοντας, ενδεικτικά, κάποια παραδείγματα ανάπτυξης του σιδηροδρομικού δικτύου σε χιλιόμετρα, για να αντιληφθούμε και πώς το τραίνο εισήλθε δυναμικά στη ζωή των ανθρώπων σε διάφορα μέρη της γης. Το 1840 το σιδηροδρομικό δίκτυο στη Γερμανία, κάλυπτε 549 χιλιόμετρα, το 1880 33.310 και το 1910 έφτασε τα 62.379. Στην Αυστροουγγαρία, το 1910 ήταν 44.000 χιλιόμετρα, ενώ το 1880 18.515 και το 1840 μόλις 144.  Στην Κίνα, από 19 χιλιόμετρα το 1880, το 1910 έχουμε 9.370, στη Ρωσία από 25 το 1840, 71.700 το 1910 και στις Η.Π.Α. έχουμε 4.540 χιλιόμετρα σιδηροδρομικού δικτύου το 1840, 131.872 το 1880 και το 1910 φτάσαμε στα 389.780. Στην Αγγλία, από 1.349 το 1840, είχαμε 30.875 το 1880 και 37.653 χιλιόμετρα το 1910 και, τέλος, στην Ινδία (και το Πακιστάν) 51.680 χιλιόμετρα σιδηροδρομικού δικτύου το 1910, μολονότι το 1860 ήταν μόλις 1.352 και 14.990 το 1880.