46. Ο "Γρηγόρης Λαμπράκης" της αρχαίας Αθήνας;  

Σημαντικό στέλεχος της δημοκρατικής παράταξης, αλλά και δεινός στο «αγορεύειν», ο Ανδροκλής διαχειρίζεται τις τύχες της Αθήνας από το 415 π.Χ., όταν είναι από τους βασικούς συντελεστές της – λόγω της υπόθεσης των Ερμοκοπιδών – αποπομπής του Αλκιβιάδη (φωτογραφία) από την πολιτική σκηνή.

Το 415 π.Χ., λοιπόν, σύμφωνα με όσα γράφει ο Πλούταρχος στη βιογραφία του Αλκιβιάδη, «ο δημαγωγός Ανδροκλής παρουσίασε κάποιους σκλάβους και μετοίκους, που κατηγόρησαν τον Αλκιβιάδη και τους φίλους του ότι είχαν ακρωτηριάσει και άλλα αγάλματα και ότι μέσα στα μεθύσια τους παρωδούσαν τα Ελευσίνια μυστήρια· συγκεκριμένα, έλεγαν πως κάποιος Θεόδωρος παρίστανε τον κήρυκα, ένας Πουλυτίων το δαδούχο, ο Αλκιβιάδης τον ιεροφάντη και πως οι άλλοι φίλοι, τάχα οι μύστες, παρακολουθούσαν τα «μυστήρια»».

Μαζύ με τον Ανδροκλή και τον Κλεώνυμο λέγεται πως στράφηκε τότε κατά του Αλκιβιάδη και ο γιος του Κίμωνα, Θεσσαλός, αν και ήσαν συγγενείς. Έτσι, πείστηκε ο αθηναϊκός λαός και ζήτησε την ανάκληση του Αλκιβιάδη, ο οποίος, όμως, αρνήθηκε να γυρίσει στην πόλη με τη γνωστή, ολέθρια για τους Αθηναίους, τροπή που έλαβε ο πόλεμος έκτοτε!

Μετά, λοιπόν, από την καταστροφή στη Σικελία (413 π.Χ.), όπου χάθηκαν ο Νικίας, ο Λάμαχος, ο Δημοσθένης και αρκετοί Αθηναίοι και πολύ δημόσιο χρήμα, και παρά την εγκαθίδρυση των προβούλων, για περιορισμό των πολεμικών δαπανών και τον έλεγχο της πολιτικής δραστηριότητας, ο Ανδροκλής θα εξακολουθεί να έχει τα ηνία των δημοκρατικών και ν’ αντιστέκεται σθεναρά στον Αλκιβιάδη και τους ολιγαρχικούς.

Έκτοτε, ό,τι συνδέει τους δύο άντρες είναι άσβεστο πολιτικό μίσος, εξαιτίας του οποίου το 411 π.Χ., όπως γράφει ο Θουκυδίδης στην «Ιστορία» του, παραμονές του ολιγαρχικού πραξικοπήματος των 400, Αθηναίοι, ολιγαρχικοί και παρακρατικοί, φίλοι του Αλκιβιάδη τον δολοφονούν κρυφά. Είναι η πρώτη μιας σειράς πολιτικών δολοφονιών.

Γιατί, όμως, δολοφονήθηκε ο Ανδροκλής; Οι φονιάδες ήθελαν να γλιτώσει η παράταξή τους από κάποιον που παρασέρνει όπου θέλει τον αθηναϊκό λαό; Ή για να προλειάνουν το έδαφος στον Πείσανδρο, που, όταν έρθει, λίγο μετά, από τη Σάμο στην Αθήνα, θα προτείνει επάνοδο του Αλκιβιάδη στην πόλη και αντικατάσταση του δημοκρατικού της πολιτεύματος από ολιγαρχικό; Με τον Αλκιβιάδη στην Αθήνα, ο πόλεμος χάρη και στη συμμαχία του Τισσαφέρνη, αργά ή γρήγορα, έτσι πίστευαν οι δολοφόνοι, θα έκλεινε υπέρ της πόλης.